سهیلا فرهنگی؛ اشرف السادات رشت بهشت
چکیده
همان گونه که در اجتماعات انسانی نام گذاری اهمیت دارد، در داستان‌نویسی نیز خلق نام‌های مناسب از وظایف مهم نویسندگان محسوب می‌شود. نویسندگان می‌توانند با توجّه به فضا و درونمایۀ داستان، انواع نام‌ها را به صورت عام، خاص، ترکیب وصفی و مانند آن برای شخصیت‌ها در نظر بگیرند؛ یا حتّی برای آنان نامی نیاورند. نام‌گذاری در داستان مانند ...
بیشتر
همان گونه که در اجتماعات انسانی نام گذاری اهمیت دارد، در داستان‌نویسی نیز خلق نام‌های مناسب از وظایف مهم نویسندگان محسوب می‌شود. نویسندگان می‌توانند با توجّه به فضا و درونمایۀ داستان، انواع نام‌ها را به صورت عام، خاص، ترکیب وصفی و مانند آن برای شخصیت‌ها در نظر بگیرند؛ یا حتّی برای آنان نامی نیاورند. نام‌گذاری در داستان مانند سبک نویسندگی از نویسنده‌ای به نویسندۀ دیگر متفاوت است. آگاهی از این نکته که هدف نویسنده از آوردن هر نام چه بوده‌است، می‌تواند مخاطب را در درک بهتر معانی پنهان و رمزهای نهفته در داستان یاری دهد. این پژوهش با بهره‌گیری از رویکرد نشانه‌شناختی و با روش توصیفی ـ تحلیلی به نام‌شناسی شخصیت‌ها در رمان ملکوت نوشتۀ بهرام صادقی می‌پردازد. استفاده از نشانه‌شناسی در این پژوهش به منظور کشف رمز نشانه‌ها (نام شخصیت‌ها) و چگونگی فرایند معنادهی آن‌هاست. نام‌ها در این داستان از دیدگاه زاویة دید، شخصیت‌شناسی و از منظر معنایی بررسی و تحلیل شده‌اند. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که بیشتر نام‌های منتخب صادقی در این داستان با شخصیت‌ها تناسب و همخوانی دارند و نام‌ها بر مبنای کنش و رفتار اشخاص انتخاب شده‌اند. همچنین استفاده از نام‌های نمادین و استعاری در این داستان -که متأثّر از دورۀ خاصّ سیاسی و اجتماعی پس از کودتای 28 مرداد 1332 است- نشان می‌دهد که مجموعه‌ای از عوامل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به همراه تفکّر خاصّ نویسنده در نام‌گذاری‌های او تأثیرگذار بوده‌است.
